Սպորտային ուղու հիմքը դրվում է մարզադպրոցներում, որտեղ ձևավորվում են ապագա չեմպիոնների կամքն ու տոկունությունը, կոփվում են նրանց մարմինն ու հոգին։ Այս անգամ այցելեցինք մարզադպրոցներից մեկը և զրուցեցինք երիտասարդ ըմբիշների հետ՝ բացահայտելու նրանց սպորտային ճանապարհը, հաղթանակներն ու անհաջողությունները, ինչպես նաև ըմբշամարտի դերը նրանց կյանքում։
Հարցին, թե ինչպե՞ս են հայտնվել ըմբշամարտում, պատանիները պատասխանեցին գրեթե նույնությամբ․
–Հայրս խորհուրդ տվեց գալ այստեղ, ժամանակի ընթացքում սիրեցի ըմբշամարտը։ Առաջին հաղթանակներս ոգևորեցին շարունակել և նոր նպատակներ դնել սպորտում։
Դավիթը խմբի ամենափորձառու մարզիկներից է։ Նա պատմում է․
–Հայաստանում մինչև 17 տարեկանների խմբում առաջատարներից եմ, Եվրոպայում՝ 5-րդ տեղում։ Սա անհաջողություն չեմ համարում, քանի որ այս տարի իմ գլխավոր նպատակը մեր երկիրը եվրոպական առաջնությունում էլ ավելի բարձր դիրքում ներկայացնելն է։
Ինչպե՞ս չհոգնել սպորտային դժվար կյանքից. Ռաֆայելը պատասխանում է․
–Առաջին հաղթանակներս ինձ մեծ ոգևորություն տվեցին։ Իհարկե, պարտություններ էլ եմ կրել, բայց դրանք միայն ուժեղացնում են մարզիկին, ստիպում ավելի քրտնաջան աշխատել։
Ռաֆայելը հավելում է, որ սպորտը իրեն օգնել է նաև այլ ոլորտներում:
–Դարձել եմ ավելի կազմակերպված ու պատասխանատու, ինչն օգնում է նաև դպրոցում լավ սովորել:
Անդրեն, ով նախկինում զբաղվել է գիմնաստիկայով, որոշել է փոխել սպորտաձևն ու ընտրել ըմբշամարտը։
–Ես ինձ միշտ պատկերացնում եմ սպորտի մեջ։ Այլ մասնագիտություն ընտրելու ցանկություն չունեմ, իմ նպատակը օլիմպիական չեմպիոն դառնալն է։
Արտուշը մարզից է գալիս պարապմունքների և նշում․
– Ճանապարհը երբեք պատճառ չի կարող լինել ուշանալու կամ բացակայելու համար։
Ռինգ բարձրանալիս լարվածություն մասին պատասխանում է.
–Ընդհանրապես չեմ անհանգստանում։ Կարծում եմ՝ սա մեծ դեր է խաղում իմ հաջողություններում։
Ավագը, ով արդեն երկար ճանապարհ է անցել այս մարզաձևում, նշում է․
–Սպորտը տալիս է հավատք դեպի քեզ ու քո ուժերին։ Մրցումների ժամանակ մենք դառնում ենք մի ընտանիք, իսկ մեր ավագ ընկերն ու խորհրդատուն՝ Ընկեր Դավիթը, միշտ օգնում է մեզ։
