Իրինա Գալստյանն ավարտել է Խ. Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական համալսարանի լոգոպեդիայի ֆակուլտետը։ Այժմ աշխատում է Հովհաննես Հովհաննիսյանի անվան համար 52 հիմնական դպրոցում և զբաղվում է երեխաների խոսքային խնդիրներով. օգնում է, որ նրանք ձերբազատվեն արտաբերական խնդիրներից։ Ստորև ներկայացնում ենք հարցազրույց լոգոպեդ Իրինա Գալստյանի հետ։
– Շատերն են լսել ու գիտեն լոգոպեդի մասնագիտության մասին, բայց քչերն են ծանոթ, թե ինչով են զբաղվում այդ մասնագետները։ Կպատմե՞ք մեզ։
– Այո՛, նախկինում այնքան էլ տեղեկատվություն չկար, թե ով է լոգոպեդը, ինչով է զբաղվում, և շատ անգամ ծնողներն ուղղակի խուսափում էին լոգոպեդի այցելելուց՝ մտածելով, որ լոգոպեդը նաև զբաղվում է մտավոր թերզարգացած երեխաների հետ, բայց հարկ է նշել, որ լոգոպեդիա բառը նշանակում է խոսքի շտկում, խոսքի ուղղում։ Նախկինում քիչ մարդիկ են տիրապետել այս մասնագիտությանը, սակայն մեր օրերում տեխնիկայի լայն զարգացումը նպաստեց նաև այս մասնագիտության մեծ պահանջարկին և բազմաթիվ որակավորված լոգոպեդների գոյությանը։ Կան խոսքային այնպիսի խանգարումներ, որ ունենում են նաև մեծահասակները, օրինակ՝ աֆազիան շատ հաճախ առաջանում է ինսուլտից հետո։ Մասնագետները զբաղվում են ցանկացած տեսակի խոսքի շտկմամբ, փորձում են օգնել հաղթահարել այս կամ այն խնդիրը, որովհետև գոյություն ունեն խոսքի տարբեր տեսակի խնդիրներ։
– Ինչո՞վ էր պայմանավորված, որ հենց այս մասնագիտությունն ընտրեցիք։
– Դեռ մանկուց երազել եմ դառնալ բժիշկ, սիրել եմ բժշկությունը, որն ուսումնասիրել եմ նաև համալսարանում: Չէ՞ որ սա էլ խոսքի շտկում է, խոսքի բուժում է: Իհարկե, դպրոցում մենք ավելի շատ իրականացնում ենք խոսքի դաստիարակություն։ Մասնագիտական կողմնորոշմանս մեջ մեծ դեր է խաղացել նաև երեխաների հետ աշխատելս՝ հատկապես նախադպրոցական տարիքի։
– Ի՞նչ հատկանիշներ պետք է ունենա լոգոպեդը։
– Կարծում եմ` ցանկացած մասնագիտության մեջ կարևոր է համբերատարությունը, նվիրվածությունն այն աշխատանքին, որով զբաղվում ես։ Կարևոր եմ համարում նաև ինքնակրթության ձգտումը, որովհետև ժամանակներն այնպիսին են, որ շարժվում ենք առաջ, և նոր ու շատ ավելի հետաքրքիր մեթոդներ են մշակվում, որոնց պետք է անպայման տիրապետել։ Երեխաների հետ աշխատելիս շատ կարևոր են հոգատարությունն ու ջերմությունը, որոնք ստեղծում են փոխադարձ կապ մասնագետի և երեխաների միջև։
– Եթե մեծահասակների հետ ավելի հեշտ է աշխատել խոսքի խանգարումները շտկելու ուղղությամբ, ապա ինչպե՞ս է դա ստացվում երեխաների մոտ։
– Անշու′շտ, երեխաների հետ աշխատանքն ավելի տևական է, քան մեծահասակների հետ։ Յուրօրինակ առանձնահատկություններ կան տարբեր տարիքային խմբերի երեխաների խոսքի շտկումներում։ Հնչարտաբերական շտկումն իրականացվում է հայելու առջև: Նույնիսկ եթե երեխաների մոտ մեկ անգամից չի ստացվում, միևնույն է, երկրորդ, երրորդ անգամ կատարելիս ունենում ենք դրական արդյունք։
– Գուցե դեռ կան ծնողներ, որ կաշկանդվում են դիմել լոգոպեդի՝ մտածելով, որ դա ամոթ է։ Ինչպե՞ս կառարկեք դրան:
-21-րդ դարում ծնողների բարձր գիտակցությունն ստիպում է նրանց ճիշտ ժամանակին հասկանալ երեխաների արտաբերական խնդիրները և անմիջապես դիմել մասնագետի։ Մասնագիտությունն արդիական է. այսօր ավելի շատ ծնողներ են դիմում՝ հասկանալով, որ երեխաներն ունեն թեկուզ մեկ տառի սխալ հնչարտաբերություն։ Այսօր ՀՀ գրեթե բոլոր նախադպրոցական հիմնարկներում, մանկապարտեզներում, դպրոցներում առկա է լոգոպեդի հաստիքը։ Սա շատ կարևոր քայլ է փոքր տարիքից անձի խոսքային խանգարումները հայտնաբերելու և շտկելու ուղղությամբ։ Վաղ տարիքից մասնագիտական միջամտությունը նպաստում է, որ անձն ավելի շուտ ձերբազատվի իր խնդրից։
Նորա Ղազարյան
2-րդ կուրս
