Մերի Ներսիսյանին այսուհետ կտեսնենք որպես Հանրային հեռուստաընկերության «Լուրեր»-ի մեկնաբան: «Բարև երկիր», «Փնտրեք կնոջը»,«Հայ մայրիկ»,«Թիրախ»,«Մարօգ մարքեթինգ», «Մայրիկների ակումբ», «Առավոտ լուսո» հաղորդումների հաղորդավարուհու հետ զրուցեցինք նոր աշխատանքի, որպես մեկնաբան ընկալվելու և այս ամենը ընտանեկան կյանքի հետ համատեղելու մասին:
–Մերի, Ձեր հարցազրույցներից մեկում նշել եք, որ դեռ ուսանողական տարիներից ցանկացել եք լինել լրատվական հաղորդումներում։ Այժմ, որպես մեկնաբան, ձեր սպասելիքներն արդարացվա՞ծ են։
– Միշտ սիրել եմ լրատվական ոլորտը, ուսանող տարիներին մեծ ուշադրություն եմ դարձրել դրան: Հիշում եմ, որ ամեն օր թերթերի տրցակով տուն էի գնում ու կարդում: Միշտ վստահ եմ եղել, որ մի օր հայտնվելու եմ լրատվական հաղորդման թիմում: Պարզապես մտածում էի, որ կսպասեմ մի քանի տարի ու նոր կմտածեմ այդ ուղղությամբ: Բայց, երբ եղավ համապատասխան առաջարկը, որոշեցի ընդունել:
–Մինչ այս եղել եք ավելի ժամանցային հաղորդումների հեղինակ–վարող: Մտավախություն չկա՞ր չընկալվելու որպես մեկնաբան:
– Ժամանցային ասվածը շատ լայն է. աշխատանքիս շրջանակը եղել է կրթական-մշակութային ոլորտը: Շատերն ունեին մտավախություն, որ դժվար է լինելու կերպարի ընկալումը լրատվականում, բայց մարդկանց արձագանքն ու իմ զգացողությունները հաստատեցին, որ ամեն բան շատ ավելի հեշտ ու թեթև անցավ:
–Իսկ որպես մեկնաբան, ի՞նչ դժվարություններ ու բարդություններ եք ունենում:
-Յուրաքանչյուր նոր աշխատանք` ենթադրում է դժվարություններ: Լրատվական հաղորդումը ենթադրում է անսահման մեծ պատասխանատվություն, որը ծնում է վախ, լարվածություն: Իսկ դրանք ուղիղ եթերում հաղթահարելը ու քո գործը փայլուն անելը՝ բարդ է: Սակայն, ժամանակի ընթացքում, կարողանում նաև դա հաղթահարել:
–Չե՞ք բացառում կրկին նախկին ձևաչափին վերադառնալը:
– Հիմա դեռ կենտրոնացած եմ լրատվական ոլորտի վրա: Դեռ բացահայտելու, սովորելու շատ բան ունեմ, ուստի նպատակներս դեռ այս դաշտում են:
–Ունեք երեք երեխա, ինչը ենթադրում է լարված գրաֆիկ, այդ ամենի հետ աշխատանքային հագեցված առօրյա․ ինչպե՞ս եք համատեղում:
– Ես 3 երեխաների մայր եմ, նաև շատ ակտիվ եմ կենցաղում: Երբ ես տանը չեմ լինում, մեզ օգնում են տատիկն ու դայակը: Ինձ օգնում է նաև ժամանակը ճիշտ կառավարելու հմտությունս, ուստի հասցնում եմ ամեն բան, ու փորձում եմ ամեն ինչ անել իդեալականին մոտ:
–Դուք և ձեր ամուսինը աշխատում եք նույն բնագավառում, դա օգնում, թե՞ խանգարում է:
–Մենք հիմա աշխատում ենք նույն շենքում, նույն ոլորտում, բայց օրերով աշխատավայրում չենք հանդիպում: Քանի որ տարբեր են խմբագրությունները, տարբեր են թիմերը: Բայց, ինչ խոսք, հաճելի է, երբ կողքիդ քո ոլորտի պրոֆեսիոնալ է, ով պարբերաբար, իր սուր աչքով գնահատում է արածդ:
Լիլիթ Քասինյան
4-րդ կուրս
