Այսօր Շուշիի Սուրբ Ղազանչեցոց եկեղեցում հրթիռակոծությունից հետո առաջին անգամ տեղի ունեցավ պսակադրություն։ Եկեղեցու զանգերի ղողանջներն ավետեցին արցախցի Հովիկի և Մարիամի պսակադրության լուրը։
Journalist.am-ը փորձեց կապ հաստատել զույգի հետ, երբ նրանք Արամ Մելիքյանի ուղեկցությամբ ուղևորվում էին Երևան։
Մարիամն ու Հովիկը մեկ ամիս իրար չէին տեսել, պատերազմը սկսվելու առաջին իսկ օրվանից Հովիկը մեկնել է ռազմաճակատ։ Հրետանավոր Հովիկը պսակադրության համար իջել էր դիրքերից, իսկ Մարիամը, Երևանից մեքենայով ուղևորվել էր դեպի Արցախ։
Զույգի հարսանիքը պլանավորված է եղել նախքան պատերազմը.
«Չնայած նրան, որ հարսանիքն ի սկզբանե պլանավորված էր, այնուամենայնիվ, հանպատրաստից էր, քանի որ նախատեսել էինք այլ ձևաչափով հարսանիք: Սակայն, միևնույնն է, զույգը որոշեց, որ հենց այս պահին պետք է լինի հարսանիքը, որն իր մեջ որոշակի խորհուրդ պետք է ունենա»,-նշեց Հովիկի կնքահայրը` Արամ Մելիքյանը:
Իսկ, թե ինչ խորհուրդ է իր մեջ պարունակել պսակադրությունը, Հովիկը պատասխանել է. «Նրանք մեզ պատերազմ առաջարկեցին, մենք հարսանիքով ենք պատասխանում»:
Թե ո՞րն էր հարսանեկան ճերմակ զգեստի փոխարեն, հայկական ավանդական տարազի ընտրության պատճառը, մանրամասնեց Մարիամը.
«Տարազը ավելի հայեցի է, խորհրդանշական, ազգային և իրավիճակին ավելի համապաստախան»,- ասաց նա և հավելեց. «Մատանիները ևս խորհրդանշական էին, նրանց հետևում գրված է` ՀԱՂԹԵԼ ԵՆՔ»։
Մարիամը, բոլոր այն զույգերին, որոնք հետաձգել են իրենց հարսանիքները, ելնելով իրավիճակից, խորհուրդ է տալիս` հետևեն իրենց օրինակին և չհետաձգեն:
«Մեզ բոլորիս մաղթում եմ խաղաղություն և հաղթանակ, իսկ այն զույգերին, որոնք հետաձգել են իրենց պսակադրությունը, թող անհապաղ ամուսնանան, որովհետև մեր դատարկված շարքերը պետք է վերականգնվեն»։
Չնայած նրան, որ պատերազմը շարունակվում է և տաճարում գտնվելը վտանգավոր էր, այնուամենայնիվ, Մարիամը վստահ էր ու հույսով լի` ոչ մի վատ բան չի լինելու։
5 օրից Հովիկը կրկին վերադառնալու է առաջնագիծ ու կանգնելու իր զինակից ընկերների կողքին: Իսկ այն հարցին, թե ինչ կմաղթի հայ ազգին, հրետանավորին հատուկ քչախոսությամբ, բայց իր գործը լավ իմացող Հովիկն ասաց. «Լյոխ լյավա իննյան»։
Հեղինակ՝ Մերի Մանուկյան
