«Եթե թարմանալ, ապա գրքերի օգնությամբ»
«Դժվարը քո կատարած ընտրության հետ ապրելն է»
«Աղոթքն էլ ա բողոքի տեսակ»
․․․․․․․․․․․․․․․․․․․
–Անի, խաղաղասե՞ր եք։
-Կարելի է ասել, եթե կոնֆլիկտ է լինում կամ ինչ-որ բան չեմ հասկանում, տեղում եմ հարցնում, ճշտում։ Ինքս աշխատում եմ չառաջացնել։
Պատահական չէ, որ Անիի սիրելի հերոսը Ալյոշան է «Կարամազով եղբայրներ» վեպից։
-Ալյոշան խաղաղության աղավնու պես է ՝ իր համար կարևոր են ընտանիքի, ընկերների, անգամ հոգևոր հայրերի խնդիրները՝ իրենը մի կողմ դրած։
Անիի տնտեսագետ հայրը խորհուրդ է տալիս․«Մի կյանք ունենք, չծանրացնենք ուրիշներինը», բայց «Հո կա եզ է կանգնեցնում, հո էլ կա եզ է կատաղեցնում»,- ասում է բանասեր մայրը։
-Առաջնորդվու՞մ եք ծնողների խորհուրդներով։
-Իհարկե։ Ծնողներս շատ կիրթ մարդիկ են և ինձ էլ թողել են իմ ձևով կրթություն ստանամ։ Իրենց օրինակով կարող եմ ասել, որ կարևոր է ուսում+կենսափորձ մոդելը։
Անի Պողոսյանը իր ձևով կրթություն է ստացել ԵՊՀ-ում՝ Ռոմանագերմանական ֆակուլտետում, այնուհետև Պանարմենիան մեդիա դպրոցում․լրագրող է։
-Ձեր կարծիքով ի՞նչն է պակասում կրթության հայաստանյան մոդելին։
-Գիտելիք տվողի և ստացողի միասնական աշխատանքը: Իմ դասախոսը, որ ասում էր Անի պետք է այս գրքերը կարդաս, հետո քննարկենք, պետք է կարդայի չէ՞, որ քննարկումը ստացվեր։ Մարդիկ առանց կարդալու արդեն իսկ բողոքում են քննարկումից: Սա տրամաբանական չէ: Երկխոսություն էլ ստացվում է, եթե կա քննարկաման ընդհանուր թեմա:
Ստացված երկխոսության արդյունքում Անին ստացավ կրթությունը, հետո ստացավ Բունդեսթագի կրթաթոշակ։ Գերմանիայում և՛սովորել է, և՛ աշխատել։
-Հայաստանում, ցավոք չկա նաև ուսում-աշխատանք համատեղումը, այդ համակարգը ձևավորված չէ։
Ըստ Անիի՝ այս մոդելը առավել կօգնի ուսանողին և՛ տեսական և՛գործնական տիրույթներում։
–Բեռլինի Հումբոլդի համալսարան․ ի՞նչ տվեց ուսումը Գերմանիայում։
-Թիմում աշխատելու հմտություն։ Եվ ամենակարևորը՝ Հայաստանից դուրս լինելով, հասկացա, որ մարդկանց ավելի շատ բան միավորում է քան բաժանում․նույն վախերը, նույն հոգատարությունը, նույն հոգսերը։
-Գերմանիան հնարավո՞ր է բնութագրել մեկ բառով։
-Կարող ենք․կրեատիվություն, որը ենթադրում է ինքնակրթություն։ Պետք է ունենալ անալիտիկ մտածողություն, տարբերվել, այսինքն՝ չտալ անատամ նյութ կամ որևէ այլ արտադրանք։
Անին չի սիրում, երբ համակարգը, երևույթը տեղայանցնում են մեկ օրինակով․
-Չկա հայի մենթալիտետ, կա մարդու մենթալիտետ, պետք է վերջ տալ տեղային մտածողությանը։
Անին այժմ աշխատում է ԵՊՀ-ում՝ հանրային կապերի և լրատվության բաժնում որպես լրագրող, և ABC Global School-ում որպես գերմանաերեն լեզվի մասնագետ։
Իրեն բավարարված է զգում, երբ օրվա վերջում տուն է գնում արդեն հոգնած։
-Գերմաներենը կբնութագրե՞ք մեկ բառով։
-Համակարգված լեզու է, մեկից մյուսն է բխում, ինչն էլ ստիպում է քեզ անընդհատ մտածել։ Այդ իմաստով մաթեմատիկային շատ է նման:
-Իսկ կա՞ հային և գերմանացուն տարբերակող գիծ։
-Իհարկե, օրենքի հանդեպ վերաբերմունքը․ և՛ գերմանացին, և՛ օրինակ ֆրանսիացին օրենքը դիտարկում են որպես պաշտպանող ուժ, իսկ հայը՝ պատժող գործիք։ Մենք էլ պետք է հասկանանք, որ օրենքը մեզ պաշտպանելու համար է։
-Անի, համալսարանի կայքում նյութեր ունե՞ք։
-Այո։
-Իսկ ինչու՞ չկա Ձեր ստորագրությունը։
-Կարելի է ասել, սովորություն է։ Դեռ դպրոցի տարիներին հեղինակային նյութերի, շարադրություների վերջում կարող ա չգրեի անուն-ազգանունս։ Մի անգամ մրցույթ կար շարադրության, հաղթել էի Անի Պ․Պ․ստորագրությամբ։ Ես էլ էի մոռացել, որ այդպես եմ ստորագրել։ Մամայիս, որպես մեր դպրոցի ուսուցչուհի, հարցրել էին , թե բա Անի Պ. Պ-ին ճանաչում եք, իր գրած շարադրությունը մարզում հաղթող է ճանաչվել, իրեն Երևան են կանչել, մայրս էլ ինձ էր հարցնում, թե արդյոք ինձ ծանոթ է այդ ստորագրությունը: Հետո, բոլորը իմացան, որ Անի Պ․Պ․-ն ես եմ։ Պարզապես, անունից շատ կարևորում եմ բովանդակային մասը։
Անիի կյանքի գլխավոր նպատակը ոգեշնչող մարդու կերպարով ներկայանալն է, ով ունի սեփական կարծիքն ու թարմանում է գրքից, հերոսներից ու իրենց արարքներից։
Ընտրությունը դժվար է, բաց եթե ընտրել է, ապա ճակատագրից էլ առաջ կընկնի, բողոքել չի սիրում, բայց աղոթքն էլ յուրօրինակ բողոք է:
Գայանե Պողոսյան
4-րդ կուրս
