Լիլիա Ավետիսյանը ԵՊԲՀ 3-րդ կուրսի ուսանողուհի է։ Նրա հետ զրույցում փորձեցինք պարզել, թե ինչպես է ընտրել մասնագիտությունը և ինչպես է ընթանում ուսանողական կյանքը։
-Լիլիա, ծնողների մի ստվար զանգված հաստատակամորեն ցանկանում է, որ իրենց երեխան հենց բժշկի մասնագիտությունն ընտրի: Ձեր դեպքում ինչպե՞ս է եղել. Դո՞ւք եք ընտրել բժշկի մասնագիտությունը, թե՞ ծնողները:
-Բժշկի մասնագիտության ընտրությունը եղել է ծնողներիս խորհրդով, նրանց ուղղորդմամբ, բայց վերջնական, պատասխանատու որոշումը կայացրել եմ ինքս՝ հասկանալով, թե ինչ ճանապարհ պետք է անցնեմ:
–ԵՊԲՀ–ում ավելի շատ տեսակա՞ն, թե՞ կիրառական գիտելիքներ եք ստանում: Ձեր ստացած տեսական գիտելիքները որտե՞ղ եք հիմնականում կիրառելի դարձնում:
-Համալսարանում առաջին տարիներին գերակշռում է տեսական գիտելիքների ստացումը, ապա տեսական և կիրառական մասերը հավասարվում են իրար, բայց չկա կլինիկայում որևէ կիրառական հատված, որը չպահանջի խոր թեորիա, այսինքն՝ թե´ տեսական, թե´ կիրառական գիտելիքները ստանալը հավասարազոր են և կարևոր:
–ԵՊԲՀ–ում հավուր պատշաճի սովորելու համար կենսաբանություն, քիմիա, ֆիզիկա առարկաների լավ իմացությունը միայն բավարա՞ր է:
-Եթե խոսքը համալսարան ընդունվելու և համալսարանում սկզբնական փուլը հաղթահարելու մասին է, ապա՝ այո, բավական է: Բայց նաև շատ կարևոր է, թե ինչպես են դիմորդին տրվում այդ առարկաները. անասելի մեծ է իմ ուսուցիչների (ընկեր Գևորգյանի և Մայիլյանի) դերը, որոնք ինձ ստիպեցին սիրել հիմք հանդիսացող առարկաները: Առանց սիրելու՝ բացառվում էր իմ Բժշկական ընդունվելը:
–Լիլիա, Հայաստանում ստեղծված կորոնավիրուսային համավարակի պայմաններում ԵՊԲՀ մի շարք ուսանողներ որոշեցի կամավորական գործունեությամբ զբաղվել: Կասե՞ք, թե ինչպես կայացրիք այդ պատասխանատու որոշումը։
-Առանց երկար-բարակ մտածելու ու առանց երկմտելու. տեսա Ազգային բժշկական պալատի հայտարությունը, որ կամավորներ են անհրաժեշտ, մի խումբ ներգրավված ընկերներիս, և անվարան մեկնեցի առաջնագիծ (այո, սա մեր առաջնագիծն է, որ պարտավոր ենք պահել ամեն կերպ): Բժշկի մասնագիտությունն ընտրելն արդեն իսկ կամավորություն է ենթադրում (դու պիտի լինես մարդու կողքին ամենաօրհասական պահին):
–Կպատմե՞ք Ձեր կամավորական գործունեությունից:
-2 ամսվա ընթացքում հասցրել եմ տարբեր պրոֆիլների կամավորություն կատարել: Մեկուսացված/կոնտակտավոր քաղաքիցների խնամքից ընդհուպ նրանց տվյալների մուտքագրում:
–Ի՞նչ խորհուրդ կտաք այն դիմորդներին, որոնք ուզում են ԵՊԲՀ ընդունվել:
-Լինել անկեղծ սեփական ես-ի հետ. ձեզ հարց տվեք՝ արդյոք պատրաստ եք ամբողջ կյանքում ուրիշների կյանքի համար պատասխանատվության կրել: Եթե այո, ապա բարի գալուստ ԵՊԲՀ: Մնացած հարցերը, վախերը հաղթահարելի են:
Հասմիկ Դավթյան
4-րդ կուրս
