Քնարիկ Վարդանյանը «Հակակոռուպցիոն մեդիադպրոցի» առաջին մրցանակակիրն է: Իր՝ «Մեդիաբովանդակությունը՝ խոչընդոտ մարդու արժանապատիվ տեղեկատվություն ստանալու ազատությանը» հոդվածը ճանաչվել է լավագույնը և արժանացել դրամական մրցանակի: «Հակակոռուպցիոն մեդիադպրոց» ծրագիրը համատեղ իրականացրել են ԵՊՀ Ժուռնալիստիկայի ֆակուլտետը և Թրանսփերենսի ինթերնեշնլ հակակոռուպցիոն կենտրոնը: Ծրագրում հաղթելու, դասընթացի ձևաչափի, հեռանկարների և կոռուպցիայի դեմ պայքարի մասին պատմում է Քնարիկ Վարդանյանը:
-Քնարիկ, ինչու՞ հետաքրքրեց Ձեզ Հակակոռուպցիոն մեդիադպրոցը:
-Նախքան մեդիադպրոցը ես արդեն համագործակցում էի «Հետքի» հետ ու լուսաբանում հակակոռուպցիոն դատարանի նիստերը: Այդտեղից էլ առաջացավ հետաքրքրությունը, ցանկացա ավելի մանրամասն ուսումնասիրել՝ ինչ ասել է կոռուպցիա: Դատեր լուսաբանելուց բացի՝ ես ուզում եմ նաև պայքարել կոռուպցիայի դեմ:
–Հատկապես ո՞ր թեմայով դասախոսություններն էին առավել տպավորիչ:
-Դժվար է առանձնացնել: Բանախոսներից Անահիտ Հովակիմյանին շատ սիրեցի: Դասախոսության թեման էր՝ «Վարքագծի փոփոխությունը՝ որպես կոռուպցիայի դեմ պայքարի երաշխիք»:
Արփինե Հովհաննիսյանի դասախոսությունն էր շատ ուսուցողական, ինձ՝ որպես լրագրողի, շատ պետք եկավ, նաև հաղթած հոդվածս գրելու համար:
Բանախոսեց Հակակոռուպցիոն կոմիտեի նախագահ Սասուն Խաչատրյանը, ում հետ հետաքրքիր քննարկում ծավալվեց, որի ընթացքում նաև տեսակետերի բախումներ եղան:
Վերջին հյուրը Միքայել Հովհաննիսյանն էր, ում «Քննադատական մտածողություն » դասախոսությունը դեռ երկար կհիշեմ, այն պետք է ոչ միայն կոռուպցիայի դեմ պայքարում: Հետաքրքիր էր, ինչ խոսք:
–Դուք ընտրել եք կոռուպցիան մեդիայում թեման, այս հոդվածն էլ Ձեզ հաղթանակ է բերել. ինչու՞ եք անդրադարձել հենց մեդիային:
-Մեդիան մեդիայի մասին չի գրում, ես էլ որոշեցի կոտրել կարծրատիպը: Լրագրող լինելով՝ անդրադառնում եմ ոլորտի կոռուպցիոնաստեղծ խնդիրներին, պետք էր խոսել այդ մասին:
-Ուսումանսիրության ընթացքում ո՞րն էր ամենահետաքրքիր փաստը, որ արձանագրեցիք մեդիայի մասին:
-Ինձ համար բացահայտում էր այն, որ ԻՇ-ի մասին ռեգիստրը կոռուպցիայի դեմ պայքարի կարևոր բաղկացուցիչներից է, բայց այն չի օգտագործվում որպես տեղեկատվության հուսալի աղբյուր: Հայտարարագրում որպես իրական սեփականատեր երբեմն նշվում է գործադիր տնօրենի անունը, և գործակալությունը նախաձեռնող չէ այս տեղեկատվությունը ստուգելու հարցում:
-Քնարիկ, ինչպե՞ս պայքարել կոռուպցիան նվազեցնելու կամ բացառելու համար, հատկապես մեդիայում:
-Առաջնային լուծման բանալին, ըստ իս, հակակոռուպցիոն կրթությունն ու իրազեկումն է: Ինքս սոցիալական մեդիայում մեդիաբովանդակություն եմ տալիս՝ փորձելով մարդկանց իրավատեր դարձնել իրենց իրավունքներին: Հաճախ մտածում ենք՝ լուծում գտնելը պետական ինստիտուտների խնդիրն է, և չենք գիտակցում, թե մեզնից յուրաքանչյուրի ու հատկապես երիտասարդների ինստիտուտը իր պարզ գործողություններով, օրինակ ազդարարման միջոցով որքան կոռուպցիոն սխեմաներ կարող է հողին հավասարեցնել: Հարկավոր է կրթվել, ընկալել՝ ինչ է կոռուպցիան, լինել իրավատեր, վերահսկել պետական ապարատը այն գիտակցմամբ, որ այնտեղ գտնվող յուրաքանչյուր աշխատողին մենք ենք վճարում, հետևաբար պետք է նրանցից պահանջենք լինել հաշվետու և թափանցիկ, չլինելու դեպքում՝ չհանդուրժել ու բարձրաձայնել:
-Լրագրողների կողմից քննադատությունների բախվե՞լ եք մեդիադաշտում կոռուպցիայի մասին բարձրաձայնելու համար:
-Լրագրողներ եղել են, որոնց առաջարկել եմ զրուցել ինձ հետ, ուղղակիորեն հրաժարվել են, որի մասին գրել եմ հոդվածիս մեջ: Պատճառը պարզ է. քաղաքական կոնկրետ ուղվածության լրատվամիջոցի ներկայացուցիչը իհարկե չէր խոսի, միայն աշխատանք կորցնելու հանգամանքը բավական է: Իսկ այլ արձագանքներ, կարծում եմ, դեռ կլսենք:
Քնարիկի խոսքով՝ «Հակակոռուպցիոն մեդիադպրոցը» հեռանկարային և արդյունավետ ծրագիր է, որը հանարավորություն է տալիս շրջանավարտներին ներկայացնել և, հավանության արժանանալու դեպքում, իրագործել սեփական ծրագրերը:
-Այն մեծ մոտիվացիա տվեց ինձ. աշխատանքս արժևորել են: Առիթ եմ ունեցել առանձին վեց օր անցկացնել կենտրոնի անձնակազմի հետ, հրաշալի թիմ է: Անգամ եթե ծրագիրս հավանության չարժանանա, իմ սոցիալական էջերում շարունակելու եմ ստեղծել և տարածել մեդիաբովանդակություն՝ իրազեկելով կոռուպցիայի և նրա դեմ պայքարի մասին:
Շնորհակալ եմ Թրանսփարենսի Ինթերնեշնլին և ծրագրի կազմակերպիչներին՝ Սաթեն Գրիգորյանին ու Սահականուշ Պետրոսյանին:
Նարե Օհանյան
4-րդ կուրս
