Ալբերտ Ազարյանի անվան մարմնամարզության օլիմպիական հերթափոխի մանկապատանեկան մարզադպրոցը հիմնադրվել է 1964 թվականին: Շուրջ 15 տարի է, ինչ մարզադպրոցը վերանորոգման ու նոր մարզագույքի կարիք ունի:
«Արդեն 15 տարի այս վիճակն է: նախկինում էլ էինք հարցը բարձրացրել և մինչև հիմա դեռ ոչ ոք ոչինչ չի արել դպրոցի համար,- ասում է Օլիմպիական խաղերի եռակի և աշխարհի բազմակի չեմպիոն Ալբերտ Ազարյանը:»
Այս մարզադպրոցն ամեն տարի տալիս է այնպիսի սաներ, ովքեր Հայաստանը ներկայացնում են միջազգային մրցույթներում: Ցույց տալով Հարություն Մերդինյանի, Վահագն Դավթյանի, Արթուր Թովմասյանի լուսանկարները` Ալբերտ Ազարյանը պատմում է, որ տղաները մարզվել են այս դպրոցում:
Չնայած այս պայմաններին, մարզադպրոցը այսօր ավելի քան 300 սան ունի, ովքեր, անտեսելով ամեն ինչ, մեծ սիրով են հաճախում դպրոց:
«Ես շատ եմ սիրում այս մարզադպրոցը և ամեն օր հաճույքով եմ հաճախում, որովհետև մարզվելով ես ավելի եմ ուժեղանում»,- ասում է 10-ամյա Արմենը:
Երեխաների ծնողները նույնպես չեն դժգոհում: Վարդան Զաքարյանը, ում երեխան այստեղ է մարզվում, ասում է, որ բոլոր մեծ մարզիկները այսպիսի պայմաններում են մարզվել, հարկավոր է պարզապես մի փոքր համբերություն ունենալ, և ամեն ինչ լավ կլինի: Վարդանը ավելի շատ կարևորում է մարզիչների ջանասիրությունն ու աշխատանքը:
Այնուհանդերձ, ըստ մարզիչ Աշոտ Սիմոնյանի դպրոցի վատ պայմանները շատ են խանգարում մարզումներին: «Կարծես ծակ կոշիկով քայլելիս լինես անձրևաջրի մեջ»,- ասում է նա:
Ալբերտ Ազարյանը նշեց, որ չնայած Հայաստանում ոչ մի պետական կառույց չի փորձել օգնել մարզադպրոցի վերանորոգման գործին, բայց տարիներ առաջ օգնության ձեռք է մեկնել Միջազգային օլիմպիական կոմիտեն՝ ուղարկելով մարզագույք: Սակայն մարզադպրոցի ներկա պայմանները հնարավորություն չեն տալիս, որ երեխաները մարզվեն դրանցով:
Մարզադպրոցի տնօրենը նաև պատմեց, որ պետական մարմիններից ներկայացուցիչներ չեն գալիս դպրոց անգամ այն ժամանակ, երբ ամեն տարի կայացվող մրցույթների հրավիրատոմսեր են ստանում:
Մարզադպրոցի թե´ սաները, թե´ մարզիչները դեռ սպասում են, որ դպրոցը դուրս կգա այս վիճակից և կհայտնվի համապատասխան կառույցների ուշադրության կենտրոնում:
Լիանա Եղիազարյան
3-րդ կուրս
