Վարդենիսի լեռներից` Սանդուտասարը, Սյունիքի բարձրավանդակից`Ծղուկի լեռները, Արևելյան Սևանի Փոքր Ծարասարը և շատ այլ լեռնագագաթներ այսօր դարձել են սահմանային, որը սահմանափակում է լեռնագնացությունները այդ ուղություններով:
Արդեն մեկ շաբաթ է, ինչ Հայաստանի գրեթե բոլոր արշավախմբերը սկսել են իրենց արշավները երկրի տարբեր ուղություններով: Այս առիթով ալպինիզմի և լեռնային տուրիզմի հայկական ֆեդերացիան, հաշվի առնելով ստեղծված իրավիճակը և եղանակային փոփոխությունները, հորդորել է արշավները և վերելքները կազմակերպելուց առաջ կապ հաստատել ֆեդերացիայի կամ ՀՀ ԱԻՆ-ի հետ՝ սահմանային հարցերի վերաբերյալ հստակեցումների և եղանակային փոփոխությունների վերաբերյալ տեղեկություններ ստանալու համար։
Զրուցելով ֆեդերացիայի փոխնախագահ և իրավաբան Նարինե Ճաղարյանի հետ` պարզեցինք, որ սահմանային են դարձել Արևելյան Սևանի լեռների առավել հայտնի գագաթներից Փոքր Ծարասարը, Վարդենիսի լեռներից Սանդուխտասար լեռը։ Սահմանային դարձան նաև վերջին շրջանում մեծ հետաքրքրություն առաջացրած Սյունիքի բարձրավանդակից Ծղուկը, Թրասարը և մի շարք այլ լեռներ։
Խոսելով Արցախի լեռնային զբոսաշրջության կորուստների մասին` Նարինեն նշեց. ‹‹Արցախում արշավականները հաճախ վերելքներ էին իրականացնում Մեծ Քիրս և Դիզափայտ լեռներ, որոնք կարծես թե անհասանելի կլինեն վերելքների համար։ Սկսել էին հետաքրքրություն ներկայացնել նաև Կուսանաց և Ծռասար լեռները: Այսօր
Արցախի նոր ուղությունների մասին դեռ վաղ է կարծիք հայտնել, քանի որ մինչ օրս ավարտված չեն սահմանների ճշգրտման և ականների վնասազերծման աշխատանքները››:
Հաշվի առնելով բոլոր ռիսկերը` պատերազմի ընթացքում և այսօր Lost in Armenia արշավային խումբը նույնպես չի կազմակերպում արշավներ այն ուղություններով, որոնց կարգավիճակը դեռ վերջնական հստակեցված չէ: Սակայն խումբը արդեն սկսել է իր լեռնագնացությունները:
Խմբի ղեկավար Ռաֆայել Խուդոյանը պատմեց հետպատերազմական առաջին արշավի մասին: Դեկտեմբերի 4-ին արշավի ուղությունը դեպի Գութանասար էր (Կոտայքի մարզ, հարաբերական բարձրությունը 300 մետրից մի փոքր ավել):
‹‹Հաշվի առնելով երկարատև դադարը, հասկացա, որ պետք է ընտրել ավելի հեշտ հաղթահարելի լեռ, որպեսզի խմբի անդամները նորից վերականգնեն ‹‹մարտական›› ուժերը››.նշեց Ռաֆայելը:
Մասնակիցների մոտ տրամադրության անկում իհարկե նկատվում էր, ինչը ոչ սովորական էր իրենց խմբի համար, սակայն բոլորը հույսով լի էին, որ ամեն ինչ լավ է լինելու:
Իսկ թե ինչու արժե հետպատերազմյան շրջանում զբաղվել լեռնագնացությամբ, Ռաֆայելը բացատրեց, որ լեռնագնացությունը և քայլարշավները սթրեսային իրավիճակից դուրս գալու ամենալավ միջոցներից են, քանի որ շուրջը միայն բնության ներդաշնակությունն է: Հեշտ է բաց թողնել բացասականէներգիան և լիցքաթափվել, ինչը բոլորին է պետք այս օրերին:
Լուսանկարներ Գութանասարից
Լուսանկարները` Lost in Armenia արշավային խմբից
Լիանա Հովհաննիսյան
2-րդ կուրս
