Իմ զրուցակիցն է քանդակագործ, մոնումենտալ դրվագող, Հայաստանի ժողովրդական վարպետ Ներսես Չարխչյանը: Արվեստագետն առաջին ցուցահանդեսն ունեցել է Գեղարվեստի ակադեմիայի սրահում: Այս տարիների ընթացքում մասնկացել է նաև մի շարք ընդհանուր ցուցահանդեսների: Իսկ 2016թ. նրա աշխատանքերը ցուցադրվել են նաև Դիլիջանի «Ժողովրդական վարպետների» թանգարանում :
-Պարոն Չարխչյան, քանի՞ տարի է, ինչ զբաղվում եք քանդակագործությամբ :
-Կոնկրետ չեմ կարող նշել. 1975-1996թթ. աշխատել եմ Քանդակի կոմբինատում: Դրա լուծարումից հետո մասնավոր եմ աշխատում: Որքան ուժերս ներեն, այնքան էլ դեռ կզբաղվեմ այս գործով:
-Ե՞րբ է առաջացել սերը դեպի կերպարվեստի այս տեսակը:
-Դեռ դպրոցում սիրել եմ նկարչությունը: Ավարտելուց հետո ընդունվեցի Գեղարվեստի ուսումնարան, հետո անցա աշխատանքի: Երևի հենց դպրոցից է սկսվել ամեն ինչ:
-Հայ քանդակագործներից ու՞մ հետ եք համագործակցել:
-Շատ շատերի հետ եմ աշխատել: Նշեմ Արա Հարությունյանին, Սերգեյ Բաղդասարյանին, Յուրա Մինասյանին, Սուրեն Նազարյանին: Նրանք բոլորն էլ մոնումենտալ արձանների հեղինակ են: Շատ եմ համագործակցել նաև Տիգրան Արզումանյանի հետ:
-Դուք պղնձից մանրաքանդակներ եք պատրաստում: Ինչպե՞ս է առաջացել դրանք ստեղծելու միտքը:
-Յուրաքանչյուր քանդակագործ ունի իր ոճը: Համագործակցեցի տարբեր աշխատելաոճ ունեցող մարդկանց հետ, և ամեն մեկից ինձ մոտ մի հետք մնաց: Բոլորից մի բան վերցնելով` ես ստեղծեցի իմ ոճը և այս մանրաքանդակները պատրաստեցի: Հայաստանում չկար մի վարպետ, որ պղնձից մանրաքանդակներ պատրաստեր. բոլորը փայտ կամ քար էին օգտագործում : Ես էլ որոշեցի այդ մետաղից պատրաստել և կարող եմ ասել, որ ստացվեց:
-Ի՞նչ պայմաններում եք նախընտրում ստեղծագործել:
-Կարծում եմ`ոչ մի արվեստագետ լռության մեջ չի կարող աշխատել:Առանց դրա դժվար կլինի: Իմ արվեստանոցում միշտ միացված է ռադիոընդունիչը. երաժշտությունն ինչ-որ տեղ հանգստություն է տալիս, ստեղծագործական նոր մտքեր հաղորդում ինձ:
-Հետաքրքիր է՝ այժմ ինչո՞վ եք զբաղվում :Ինչ –որ աշխատանքներ կա՞ն ընթացքի մեջ:
-Պատվերներ այդքան չեն լինում: Դե, երբ պետությունը ճգնաժամ է ապրում, առաջին հերթին դա զգում ենք մենք` արվեստի ներկայացուցիչներս: Եթե մարդը գումար չունի, որ հաց գնի, դժվար թե իրեն թույլ տա որևէ քանդակ կամ նկար գնել: Հաճախ արտասահմանից են զբոսաշրջիկներ գալիս և մեծ սիրով գնում:
-Ձեր կատարած աշխատանքներից ո՞րը կառանձնացնեիք, ո՞րն է ավելի սիրելի Ձեզ համար:
-Չեմ կարող որևէ մեկն առանձնացնել. դրանցից յուրաքանչյուրն ունի իր ստեղծման պատմությունը:Կան աշխատանքներ, որ մեկ-երկու ամսում են ստեղծվել, կան, որ` մեկ տարում: Ինձ համար բոլորն էլ հարազատ են, սիրելի: Կարծում եմ`դիտողը պետք է գնահատի և առանձնացնի:
Հարցազրույցը՝ Էմմա Հովհաննիսյանի
4-րդ կուրս
